Contemplating a rusty old nail
December 2006
picture source: Bobby Jagernath
(Dutch only)
Waar is deze spijker gevonden?
Heeft de spijker altijd op deze locatie gelegen?
Op welke manieren kan de spijker op deze locatie beschadigd raken, kunnen voorbijgangers er op stappen, kraaien of andere vogels die eraan pikken?
Kan het type beschadiging dat optreedt in situaties, genoemd bij de vorige vraag, ertoe leiden dat de spijker sneller dan normaal begint te roesten?
Wat gebeurt er chemisch gezien met het metaal als dit gaat roesten?
Op welke manier kan het roestproces worden versneld?
Op welke manier kan het roestproces worden vertraagd?
Is het mogelijk om een nieuwe spijker binnen een week door te laten roesten? Als dit niet in een normale omgeving mogelijk is bedenk dan een laboratorium opstelling waarin dit wel mogelijk is.
In de buitenlucht zal de spijker na verloop van tijd beginnen te roesten. Onder welke weersinvloeden zal de spijker sneller beginnen te roesten? Denk hierbij aan verschillende situaties waarin een spijker zich kan bevinden. Een spijker in een tunnel wordt misschien nooit nat maar is wel continu in contact met uitlaatgassen van auto's en vrachtauto's. Een spijker ter hoogte van de weg krijgt te maken met opspattend water waarin zand olie en andere chemische stoffen kunnen zitten. Een spijker in een tuinhuisje dat op het zuiden staat wordt in de zomer het grootste gedeelte van de dag blootgesteld aan de zon waardoor de temperatuur van de spijker behoorlijk kan stijgen. Bedenk dat in de omstandigheden die geschetst zijn waarin de spijker zich bevindt, meerdere processen kunnen plaatsvinden die leiden tot roesten, snel roesten of juist niet roesten. Een voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld de spijker die te maken krijgt met opspattende water van auto's terwijl deze is aangebracht in een stuk hout. Het hout kan het opspattend water, met alle chemische elementen daarin, opnemen en lang vasthouden omdat hout niet snel droogt. Het opspattend water kan dus ook, als het al geruime tijd droog weer is, middels het hout, doorwerken op de spijker.
Wanneer kan het opspattend water doorwerken over de hele lengte van de spijker?
Is er voor elke specifieke situatie bij de vorige vraag een aparte spijker te ontwikkelen die niet, of minder, snel zal gaan roesten dan een normale spijker in deze situatie zal doen?
Kan de roestvastheid worden verhoogd door het aanbrengen van een speciale coating op de spijker?
Welke chemische processen kunnen ervoor zorgen dat de coating wordt aangetast waardoor de roestvastheid van de spijker verloren gaat?
Wat maakt dat de coating onbeschadigd kan blijven op het moment dat de spijker in het materiaal wordt geslagen?
Blijft de coatingslaag goed werken wanneer deze (diepe) krassen oploopt wanneer de spijker in het materiaal wordt geslagen? Denk bijvoorbeeld aan harde plekken die wisselend in het hout kunnen voorkomen.
Moet de gehele spijker worden voorzien van de coatingslaag of kan een voldoende roestvastheid van de spijker ook worden verkregen door alleen de steel van de spijker te voorzien van een coatingslaag?
Stel de spijker wordt alleen gedeeltelijk voorzien van een coatingslaag. Kan het roest proces dat is begonnen op dat deel van de spijker zonder coatingslaag, het deel dat wel is voorzien van de coating laag, bereiken langs het oppervlak van de spijker en/of via een interne weg in de spijker?
Stel alleen de steel van de spijker, de punt uitgezonderd, wordt voorzien van een coatingslaag. Wanneer de spijker in het materiaal wordt geslagen zal het materiaal waarin de spijker wordt geslagen met kracht over het oppervlak van de spijker schaven. Op welke manier kan voorkomen worden dat de coatingslaag niet wordt opgestroopt op dezelfde manier als dat gebeurt wanneer je met de linkerhand de mouw van de blouse en de pols van de rechterhand omvat en de blouse omhoogschuift?
Als het opstropen van de coatingslaag een mogelijkheid is, hoe groot is dan de kans dat dit gebeurt op het moment dat er aan het eind van dat deel van de coatingslaag, dat het eerst met het materiaal in contact komt, een kleine opstaande rand, bestaande uit hetzelfde metaal als de spijker, te maken die over de gehele omtrek van de spijker loopt en klein genoeg is om geen belemmering te vormen op het moment dat de spijker in het materiaal wordt geslagen?
Zal het materiaal waarin de spijker wordt geslagen soepeler over een opstaande rand met een rechthoekige rand lopen of over een opstaande rand met een afgeronde rand, of kan de opstaande rand zo laag blijven dat dit geen rol speelt?
Onder welke omstandigheden kan de opstaande rand verantwoordelijk zijn voor het niet, of moeilijk, recht kunnen inslaan van de spijker in het materiaal, of zal dit door de zeer geringe hoogte die de opstaande rand zal krijgen niet hiertoe leiden?
In plaatst van een opstaande rand is het ook mogelijk om een korte inham over de hele omtrek van de spijker te maken waarin de coatingslaag kan eindigen. Op deze manier zal het materiaal waarin de spijker wordt ingebracht niet al schavende tegen de opstaande rand van de coatingslaag komen, met als gevolg dat het opstropen van de coatingslaag wordt voorkomen?
Hoe diep en breed mag de inham worden voordat het een dusdanig zwak punt op de steel van de spijker wordt dat de spijker tijdens inslaan op dit punt kan gaan buigen of knappen?
Doorgaand op de vorige vraag, op welke plek van de steel is de kans het kleinst dat de inham leidt tot het buigen of breken van de spijker?
Stel de kop van de spijker is voorzien van een coatingslaag. Hoe hard komen de slagen van de hamer aan op de coatingslaag?
Is de coatingslaag ook bestand tegen de slagen van de hamer wanneer de spijker met veel krachtige slagen het materiaal moet worden ingeslagen?
Het slagvlak van een veelgebruikte hamer is meestal niet mooi vlak maar voorzien van veel kleine putjes. Hoe diep kunnen deze putjes doordringen in de coatingslaag bij krachtige hamerslagen?
Hoe diep kunnen deze putjes doordringen bij minder krachtige hamerslagen?
Hoeveel krachtige slagen zijn er met een hamer, met een dergelijk slagvlak, mogelijk voordat de coatingslaag wordt stuk geslagen?
Raakt het slagvlak van de hamer bij elke hamerslag de kop van de spijker altijd zuiver loodrecht?
Is de slagbeweging, die ervoor zorgt dat de hamer de kop van de spijker zuiver loodrecht raakt, eenvoudig voor iedereen uit te voeren? Ook bij het inslaan van de spijker waarbij meerdere slagbewegingen nodig zijn, ook een timmerman die de al hele ochtend heeft staan timmeren en de rest van de middag nog voor de boeg heeft?
Hoe groot is de schuifspanning die optreedt in de coatingslaag die zich op de kop van de spijker bevindt bij een hamerslag die niet loodrecht maar onder een hoek op de kop van de spijker terecht komt?
Bij welke schuifspanning scheurt de coatingslaag?
Kan de coatingslaag bij de vorige vraag eerder kapotscheuren als er een oude hamer wordt gebruikt waarvan het slagvlak is voor zien van putjes?
Een hamerslag brengt een hoge maar kortdurende kracht over op de kop van de spijker. Kan de coatingslaag dusdanig worden ontworpen dat het dit type kracht goed kan opvangen?
Kan de coatingslaag worden kapot gedrukt tussen de kop van de spijker en het materiaal waarin de spijker wordt ingebracht, op het moment dat de spijker volledig in het materiaal wordt geslagen?
Stel de spijker wordt een klein stukje krom geslagen tijdens het aanbrengen maar wordt met een tang uit het materiaal getrokken, en vervolgens recht het materiaal in geslagen. De spijker is bij de eerste slag licht verbogen. Is de coatingslaag flexibel genoeg om bij deze kromming niet te gaan scheuren?
Bij het opnieuw inbrengen van de spijker is het waarschijnlijk dat de spijker weer verbogen zal worden, ondanks dat de spijker visueel goed in het materiaal is ingeslagen. Kan de coating deze tweede of de derde buiging ongeschonden doorkomen?
Hoe vaak kan de spijker met coating worden verbogen voordat de coatingslaag gaat scheuren?
Is het mogelijk dat de coatingslaag niet gaat scheuren als deze wordt verbogen, maar wel beschadigd raakt op dezelfde manier als wanneer een kunststof emmer, of relatief stug plastic, wordt verbogen? De beschadiging die bij de emmer en het stugge plastic optreedt op het verbogen punt is goed waar te nemen doordat het materiaal op deze plek vaak wit uitslaat. Als de coating op deze manier verbogen wordt heeft het zijn roestwerende eigenschappen dan (deels) verloren op de plek waar de buiging optreedt?
Stel de coating scheurt maar deels open t.o.v. de totale dikte van de coatingslaag. Kan in deze scheur bijvoorbeeld vocht terecht komen, die een versnelde reactie op gang brengt die maakt dat de coatingslaag het snel begeeft?
Stel de coating scheurt wel over de totale dikte van de coatingslaag uit. Is het dan mogelijk dat bijvoorbeeld vocht via de scheur onder de coatingslaag terecht kan komen en daar het roestproces opgang kan brengen? Ga bij deze vraag ook na of het roestproces enigszins meevalt doordat de aanvoer van de benodigde chemische elementen voor het roestproces, via de scheur uitermate langzaam verloopt?
In plaats van een coating op de spijker aan te brengen om de roestvastheid te verhogen, is het ook mogelijk de roestvastheid te verhogen door het metaal waarvan de spijker is gemaakt, roestwerende of vertragende eigenschappen te geven. Deze techniek wordt bij veel metalen toegepast. Waardoor wordt het roestproces bij een dergelijk metaal sterk afgeremd?
Op welke manier kan het roestproces bij roestvast metaal worden versneld, door een hoge temperatuur, wanneer het metaal in contact komt met een bepaalde stof, wanneer het metaal dynamisch wordt belast?
Op welke manier kan het roestproces bij roestvast metaal extra worden vertraagd?
Bij een van de vorige vragen is al melding gemaakt over vele diverse situaties waarin een spijker zich kan bevinden. In welke situatie zijn de omstandigheden dusdanig dat het roestproces van het roestvaste metaal versneld kan worden, en loopt dit roestproces sneller of langzamer dan een spijker die niet is gemaakt van roestvast metaal?
Is het mogelijk dat het roestproces bij roestvast metaal dusdanig kan verlopen, dat aan de oppervlakte van de spijker alleen een klein roestplekje zichtbaar is maar dat het roestproces zich vanaf dit plekje als een dunne roestende ader door het materiaal heeft gevreten?
Als dergelijke roestprocessen opgetreden bij zowel roestvast metaal als niet-roestvast metaal, hoeveel kracht is er dan nodig om bij beide metaal soorten een stuk gezond metaal op deze roest scheiding te kunnen laten afbreken?
Maken de eigenschappen van roestvast metaal dat de spijker een grotere hardheid krijgt waardoor de spijker ook kan worden ingeslagen in harde materialen, waar een spijker van niet-roestvast metaal niet of moeilijker in kan worden geslagen?
Als de hardheid van de spijker is toegenomen betekend dit dan ook dat de spijker aan flexibiliteit heeft verloren en dus de kans op het breken van de spijker groter is?
Bij het voorbeeld waar de spijker is voorzien van een coatingslaag zijn vragen gesteld over de beschadiging die de coatingslaag kan oplopen en wat voor gevolgen deze beschadigingen kunnen hebben voor roestvorming. Doorloop deze vragen ook voor de spijker die is gemaakt van roestvast metaal.
Er zijn verschillende soorten spijkers, grote, kleine, dikke, dunne, flexibele, spijkers met verschillende koppen en spijkers om te gebruiken bij specifieke materialen. Is er voor al deze verschillende typen spijkers een specifiek type roestvast metaal dat wordt toegepast?
Is de prijs van een roestvaste spijker hoger als van een niet-roestvaste spijker?
Is er een type roestvaste spijker waarvan de prijs per kilo bijvoorbeeld niet € 0,50 is maar enkele euro's per kilo?
In welk type spijker wordt dit prijzige roestvaste metaal toegepast?
Waar worden veel van deze type spijkers per vierkante meter toegepast?
Voor welke mensen is het lonend om op deze plaatsen de spijkers te stelen?
Zijn de spijkers die gemaakt zijn van het prijzige roestvaste metaal in de bouwmarkt beveiligd tegen diefstal?
Maken de eigenschappen van roestvast metaal dat er bij het werken met dergelijke spijkers speciale hamers en tangen nodig zijn om de roestwerende eigenschappen van het metaal niet aan te tasten?
Kunnen roestvaste spijkers gereedschap, dat wordt gebruikt voor gewone spijkers, eerder beschadigen dan met gewone spijkers het geval is?
Kunnen roestvaste spijkers gereedschap, dat wordt gebruikt voor gewone spijkers, eerder doen slijten dan met gewone spijkers het geval is?
In welke omgevingen worden voor het grootste gedeelte roestvaste spijkers gebruikt?
Hoe lang worden roestvaste spijkers in deze omgevingen al toegepast?
Welke mensen of bedrijven brengen in deze omgevingen de roestvaste spijkers aan?
Zijn er bij deze mensen of bedrijven ervaringen bekend waarin roestvaste spijkers snel roesten?
Zijn er bij deze mensen of bedrijven ervaringen bekend waarin roestvaste spijkers sneller zijn gaan roesten dan verwacht?
Is bekend wat de aanleiding van dit snel of sneller roesten van de roestvaste spijker heeft veroorzaakt?
In een van de vorige vragen is gevraagd hoe het roestproces van roestvast metaal kan worden versneld. Zijn de oplossingen die bij die vraag zijn gevonden hiervoor verantwoordelijk?
Gebruiken de mensen of bedrijven een bepaalde handeling tijdens het inslaan van de roestvaste spijker, die het snel roesten van de roestvaste spijker tot gevolg kan hebben?
Zijn bij deze mensen of bedrijven omstandigheden tijdens het transport of opslag die dit tot gevolg kan hebben?
Werken de mensen of bedrijven naast roestvaste spijkers met bepaalde stoffen, of een combinatie van bepaalde stoffen, die kunnen leiden tot het snel of sneller roesten van de roestvaste spijker?
Wanneer de mensen of bedrijven wel met bepaalde stoffen werken, die op het eerste gezicht geen aantoonbare roestvorming van de roestvaste spijker tot gevolg hebben, kan het dan mogelijk zijn dat deze bepaalde stoffen onder invloed van de omstandigheden op de locatie, waar de roestvaste spijker wordt toegepast, lijden tot het snel of sneller roesten van de roestvaste spijker?
Kan een roestige spijker, of roest in het algemeen, het roestproces bij een roestvaste spijker opgang brengen wanneer er contact tussen beide is?
Welke omstandigheden zijn ervoor nodig om dit te laten gebeuren, bijvoorbeeld een lange contactduur in een vochtige ruimte? Denk hierbij ook aan een van de vorige vragen waarin wordt gevraagd hoe het roestproces bij een roestvaste spijker opgang kan worden gebracht en kan worden versneld.
Heeft de roestvaste spijker ervoor gezorgd dat spijkers kunnen worden toegepast in omstandigheden waarin dat eerder niet het geval was?
Kijkend naar de antwoorden van de vragen betreffende de roestvaste spijker, welke mogelijkheden of redenen zijn er om het roestvaste metaal te verbeteren, zijn er mogelijk nieuwe toepassingsgebieden voor de roestvaste spijker of is het raadzaam om de roestvaste spijker juist op bepaalde gebieden niet meer toe te passen?
Hoe lang heeft de ontwikkeling geduurd van de roestvaste spijker zoals we deze vandaag de dag kennen?
Zijn er tijdens deze ontwikkelperiode voorbeelden bekend waarin de roestvaste spijker sneller roest dan een normale spijker, en wat was hiervan de oorzaak?
Zijn er tijdens deze ontwikkelperiode voorbeelden bekend waarin de roestvaste spijker, door metaalmoeheid van het roestvaste metaal, het eerder begaf dan een normale spijker, en wat was hiervan de oorzaak?
Op plaatsen waar brand heeft gewoed kunnen experts meestal achterhalen waar de brand is begonnen en hoe het verloop van de brand is geweest. Is het mogelijk om de plek waar de spijker is begonnen te roesten en het verloop van het daaropvolgende roestproces te achterhalen?
Is op de plek waar de roest is begonnen, de roest van een dusdanige structuur of chemische samenstelling dat deze verschilt van de structuur of de chemische samenstelling van roest die zich vrij recent heeft gevormd? Stel je bij deze vraag voor dat het punt waar de roest is begonnen 5 jaar geleden is en de het recente roestpunt 1 jaar oud is.
Is het mogelijk dat binnen sterk verroeste plekken stukken ongeschonden metaal aanwezig zijn?
Wat is de oorzaak dat dit het geval is of niet het geval is?
In welke mate beïnvloed roest de stevigheid van het metaal, kan het metaal eerder afbreken?
Stel de invloed van roest op het metaal is dat het metaal minder kracht kan verduren, is deze afname van kracht in een grafiek uit te zetten tegen de hoeveelheid of de structuur van roest?
Is de manier waarop het roestproces verloopt, en de manier waarop de roest zich door het metaal van twee identieke spijkers een weg baant, identiek of enigszins identiek?
Ligt het aan de structuur van het metaal dat dit het geval is?
Ligt het aan de fabricagemethode van de spijker dat dit het geval is?
Als twee identiek spijkers op dezelfde manier roesten, bestaat dan de mogelijkheid dat de spijkers niet identiek zullen roesten wanneer de spijkers in twee verschillende omstandigheden worden toegepast, bijvoorbeeld de ene in een vochtige omgeving en de andere in een normale omgeving?
Stel het antwoord op de vorige vraag is dat spijkers in dat geval niet meer op een identieke manier roesten, wat is hier dan de oorzaak van? Denk hierbij ook aan de een van de vorige vragen waarbij gevraagd werd welke processen het roestproces kunnen versnellen, maar ook dat de spijker kan worden samengedrukt of dat er trek- en drukspanningen in de spijker optreden ten gevolge van de werking van het materiaal waarin de spijker is aangebracht.
Stel identieke spijkers roesten op een identieke manier ongeacht de omstandigheid, is dat eerder een voordeel dan een nadeel? Bij het beantwoorden van deze vraag is het goed een van de vorige vragen mee te nemen waarin werd gevraagd of een metaal deel van de spijker, welke niet verroest is, kan afbreken op de roestgrens wanneer er kracht op wordt gezet. Stel je hierbij ook voor dat een zware constructie met identieke spijkers is vastgemaakt, de spijkers op identieke manier beginnen te roesten, en er kans bestaat dat onder invloed van de zware constructie alle spijkers gelijktijdig, of kort na elkaar, (deels) afbreken op de roest grens door de last van de zware constructie.
Als identieke spijkers op een identieke manier roesten, kan de spijker dan dusdanig worden geconstrueerd, dat mocht er metaal op een roestgrens afbreken, de roestgrens in ieder geval niet kan leiden tot een kritieke breuk in de spijker, bijvoorbeeld overdwars?
Kan dit worden gerealiseerd door de kern van de spijker van hoogwaardig roestvast metaal te maken en de rest van gewoon roestvast metaal?
Afhankelijk van de grootte van de spijker heeft de kop een aardige dikte of juist een beperkte dikte. Levert het een voordeel op om de kop van de spijker te voorzien van een hoogwaardige kern en die tevens te verbinden met de hoogwaardige kern in de steel van de spijker? Denk bijvoorbeeld aan de situatie dat de spijker al aardig verroest is en deze moet worden verwijderd. Is zowel de kop als de steel voorzien van hoogwaardig roestvast metaal dan zal de spijker intact blijven als deze wordt verwijderd met een klauwhamer. Is de kop van gewoon materiaal dan bestaat de kans dat de kop ook verroest is en kan afbreken.
Op welke manier kan ervoor worden gezorgd dat er een chemische hechting komt tussen de kern het gewone metaal?
Hoe ziet het fabricageproces van een dergelijke spijker er uit, en dan met name het aanbrengen van het gewone metaal op de hoogwaardige roestvaste kern? Bedenk hierbij ook dat de spijker mooi rond en egaal moet zijn en een bepaalde dikte moet krijgen.
Is het vanuit het oogpunt van fabricage handiger om de kern te voorzien van gewoon metaal en de buitenkant van hoogwaardig roestvast metaal? Bedenk ook hierbij dat de spijker mooi rond en egaal moet zijn en een bepaalde dikte moet krijgen.
Wat is de meerprijs om de spijker geheel van hoogwaardig roestvast metaal te maken t.o.v. alleen de kern te voorzien van hoogwaardig roestvast metaal? Bedenk hierbij ook dat het hoogwaardige roestvaste metaal in grotere hoeveelheden zal worden ingekocht, er zal meer metaal voor nodig zijn om de gehele spijker te voorzien van het metaal, en wellicht dat meerdere typen spijkers hiervan zullen worden voorzien, en de prijs van de roestvaste spijker daardoor minder snel zal stijgen.
Kijkend naar de sterkte-eigenschappen van het hoogwaardige roestvaste metaal, zijn de sterkte-eigenschappen van het metaal dusdanig goed dat de spijker de dikte van de kern kan behouden of slechts minimaal dikker hoeft te worden, waardoor er dus weinig extra hoogwaardig roestvast metaal nodig is om de hele spijker van dit metaal te fabriceren?
Stel de hoogwaardige roestvaste kern is sterk genoeg en hoeft niet dikker gemaakt te worden of van gewoon metaal te moeten voorzien, en dat de hoogwaardige kern dunner is dan een spijker die gefabriceerd is van gewoon metaal. Alleen kijkend naar de dikte van de spijker, bij welk materiaal kan alleen worden gewerkt met dikke spijkers juist vanwege de dikte, en bij welk materiaal kan alleen worden gewerkt met dunne spijkers juist vanwege de geringe dikte?
Bij gewapend beton geeft de bewapening stevigheid aan het beton. Op welke manieren kan een spijker die grotendeels is gemaakt van normaal metaal worden voorzien van hoogwaardige roestvaste delen zodat, ongeacht of identieke spijkers roesten op een identieke manier, de stevigheid van de spijker minder snel wordt verzwakt door roest en ook de kans op een kritieke breuk op een roestgrens wordt verkleind?
Ongeacht of identieke spijkers roesten op een identiek manier, kan een kritieke roestbreuk worden voorkomen door i.p.v. te werken met een hoogwaardige roestvaste kern, het gewone metaal te voorzien van een chemische toevoeging waarbij het gewone metaal chemisch onveranderd blijft en de chemische toevoeging ervoor zorgt dat er geen roestpad kan ontstaan waarlangs een kritieke breuk mogelijk is?
Bij het maken van beton worden kleine stenen door het beton gemixt. Waarom wordt dit gedaan?
De stenen die gebruikt worden zijn natuurlijke onbewerkte stenen in allerlei vormen, soorten en maten en hebben vaak een glad en afgerond oppervlak. Welke vormen en grootte zouden de stenen moeten hebben om het verkregen resultaat met natuurlijke onbewerkte stenen te verhogen?
Kan de toepassing van puntige stenen in het beton tot resultaat hebben dat het beton, ter plekke van de punt van de steen, een splijtende werking ondervindt door de drukkracht die in het beton aanwezig is en op de puntige steen inwerkt?
In gewapend beton worden verschillende soorten bewapening constructies gebruikt. Een daarvan is parallel lopende stalen draden. Kunnen stenen die voorzien zijn van een sterk geribbeld oppervlak het resultaat verhogen dat verkregen wordt bij het toepassen van natuurlijke onbewerkte stenen in beton?
Lees in bovenstaande vragen i.p.v. beton gewoon metaal en i.p.v. stenen chemische toevoeging om een kritiek roestpad te voorkomen. Bekijk dit ook in relatie tot de benodigde stevigheid en flexibiliteit van de spijker.
In tegenstelling tot het mixen van beton met stenen is bij het fabriceren van een spijker met een chemische toevoeging wellicht beter te bepalen met welke structuur de chemische toevoeging door het gewone metaal wordt verspreid, om de groei van een kritiek roestpad te voorkomen. Welke fabricagemethoden maken dit mogelijk als er i.p.v. een spijker gewoon een rechthoekig stuk metaal geproduceerd hoeft te worden?
Kijkend naar de omstandigheden waarin het gewone metaal gaat roesten, zijn er in deze omstandigheden chemische elementen waarmee de spijker in contact staat tijdens het roestproces die, wanneer deze in contact komen met de chemisch toevoeging in het gewone metaal, een chemische reactie aangaan met de chemische toevoeging waardoor het roestproces op deze plaats tot stilstand wordt gebracht? Hou hierbij rekening dat spijkers in verschillende omstandigheden worden toegepast zoals. Denk hierbij aan de reeds genoemde voorbeelden van een spijker die in een tunnel met veel uitlaatgassen of in een tuinhuisje op het zuiden wordt toegepast. Vergeet tevens niet dat een installateur, die met spijkers werkt, in contact komt met een grote verscheidenheid aan materialen en stoffen die mogelijk van invloed kunnen zijn op de spijker met een chemische toevoeging, er zouden ongewenste reacties in de spijker kunnen optreden.
Welke chemische stoffen kunnen met de chemische toevoeging in de spijker een chemische reactie aangaan, en welke omstandigheden zijn hiervoor nodig?
Onder welke omstandigheden verloopt deze reactie snel?
Onder welke omstandigheden verloopt deze reactie minder snel?
Welke chemische toevoeging is er benodigd om met één of meerdere van de chemische elementen, die bij het roestproces aanwezig zijn, een reactie aan te gaan die leidt tot het gedeeltelijk wegvreten van het gewone metaal, en wel dusdanig dat er een ledige ruimte tussen de roest en de spijker ontstaat? Uiteraard dient het wegvreten van het gewone metaal dusdanig te gebeuren dat de spijker wel zijn functie kan blijven uitoefenen.
Welke chemische toevoeging is er benodigd om niet het gewone metaal van de spijker weg te vreten maar de roest zelf?
Welke minimale ruimte mag er tussen de roest en het gewone metaal zitten waarbij het gewone metaal niet gaat roesten?
Stel de chemisch toevoeging die het gewone metaal deels wegvreet of de roest deels wegvreet wordt toegevoegd, dan kan er nog steeds contact tussen de roest en het metaal aanwezig zijn waarlangs de roest verder kan gaan. Kunnen, door het wegvreten van het gewone metaal of de roest, dunne stukken of slierten metaal ontstaan die door de geringe vorm relatief snel kunnen worden weggevreten door roest vanwege het gewone metaal?
Kan door het gebruiken van de chemische toevoeging, die een deel van het gewone materiaal wegvreet, de spijker relatief snel in een "gatenkaas" veranderen waardoor de stevigheid en de flexibiliteit van de spijker worden aangetast?
En bij toepassing van een chemische toevoeging die niet het gewone metaal maar de roest wegvreet?
Hoe snel veranderd de spijker in een "gatenkaas" als de spijker in een bak met roestige spijkers wordt gelegd?
Hoe snel veranderd de spijker in een "gatenkaas" als de spijker in een bak met roestige spijkers wordt gelegd waarbij de spijkers continu in beweging zijn, bijvoorbeeld doordat ze in de laadruimte van een auto van een installateur liggen?
En bij toepassing van een chemische toevoeging die niet het gewone metaal maar de roest wegvreet?
Hoe snel roest een spijker van gewoon metaal in ideale roest omstandigheden?
Stel er wordt een chemische toevoeging in de spijker toegepast die bij contact met roest niet het roest wegvreet maar een chemische reactie in de roest zelf opgang brengt, eventueel met chemische elementen die afkomstig zijn uit de omstandigheden waarin de spijker wordt toegepast. Is het dan mogelijk deze chemische toevoeging toe te passen zonder dat de reactie van de chemische toevoeging met de roest leidt tot het veranderen van de spijker in een "gatenkaas"?
Is de structuur en chemisch samenstelling van roest afhankelijk van het soort metaal dat verroest?
Wanneer er een chemische toevoeging wordt gebruikt in de spijker, kan er dan een type roest ontstaan die een iets andere chemische samenstelling heeft?
Hoe snel roest een spijker van gewoon metaal wanneer het in contact komt met dit nieuwe type roest?
Het is mogelijk dat dit nieuwe type roest, door een andere chemische samenstelling dan gewone roest, een andere uitwerking op het materiaal kan hebben waarin de spijker is aangebracht, vergeleken met de uitwerking van gewone roest. Bij welke type materialen kan er een andere uitwerking, door het nieuwe type roest, teweeg worden gebracht?
Kijkend naar de vragen en antwoorden betreffende de chemische toevoeging in de spijker die een kritieke roestbreuk moet voorkomen, kan met 100% zekerheid worden gezegd dat de spijker met de chemische toevoeging, wanneer deze wordt toegepast in zeer diverse omstandigheden en hier in contact komt met veel diverse chemische elementen en stoffen, de integriteit van de spijker is te waarborgen, en niet dat deze spijker bijdraagt aan een chemische reactie waarbij er bijvoorbeeld gif ontstaat of het materiaal beschadigd waarin het is aangebracht?
Het roestige oppervlak van de spijker is niet egaal maar onregelmatig. Op bepaalde plekken is de spijker meer verroest dan op andere plekken. Hoe is dit mogelijk?
De punt van de spijker is t.o.v. van de steel lang niet zo veel aangetast door de roest. Wat is hiervan de oorzaak?
En bij toepassing van een chemische toevoeging die niet het gewone metaal maar de roest wegvreet?
Hoe snel roest een spijker van gewoon metaal in ideale roest omstandigheden?
Stel er wordt een chemische toevoeging in de spijker toegepast die bij contact met roest niet het roest wegvreet maar een chemische reactie in de roest zelf opgang brengt, eventueel met chemische elementen die afkomstig zijn uit de omstandigheden waarin de spijker wordt toegepast. Is het dan mogelijk deze chemische toevoeging toe te passen zonder dat de reactie van de chemische toevoeging met de roest leidt tot het veranderen van de spijker in een "gatenkaas"?
Is de structuur en chemisch samenstelling van roest afhankelijk van het soort metaal dat verroest?
Wanneer er een chemische toevoeging wordt gebruikt in de spijker, kan er dan een type roest ontstaan die een iets andere chemische samenstelling heeft?
Hoe snel roest een spijker van gewoon metaal wanneer het in contact komt met dit nieuwe type roest?
Het is mogelijk dat dit nieuwe type roest door een andere chemische samenstelling dan gewone roest een andere uitwerking op het materiaal kan hebben waarin de spijker is aangebracht vergeleken met de uitwerking van gewone roest. Bij welke type materialen kan er een andere uitwerking door het nieuwe type roest teweeg worden gebracht?
Kijkend naar de vragen en antwoorden betreffende de chemische toevoeging in de spijker die een kritieke roestbreuk moet voorkomen, kan met 100% zekerheid worden gezegd dat de spijker met de chemische toevoeging, wanneer deze wordt toegepast in zeer diverse omstandigheden en hier in contact komt met veel diverse chemische elementen en stoffen, de integriteit van de spijker is te waarborgen, en niet dat deze spijker bijdraagt aan een chemische reactie waarbij er bijvoorbeeld gif ontstaat of het materiaal beschadigd waarin het is aangebracht?
Het roestige oppervlak van de spijker is niet egaal maar onregelmatig. Op bepaalde plekken is de spijker meer verroest dan op andere plekken. Hoe is dit mogelijk?
De punt van de spijker is t.o.v. van de steel lang niet zo veel aangetast door de roest. Wat is hiervan de oorzaak?
Is de punt van harder metaal gemaakt om de spijker in het materiaal te kunnen aanbrengen?
Klopt het dat dit hardere metaal minder hard roest dan het metaal van de steel van de spijker?
Als dit het geval is hoe is dan de verbinding tussen de punt en de steel gemaakt? Op basis van twee metalen die op het grensvlak in elkaar overlopen?
Hoe ver loopt het ene metaal door in het andere metaal?
Welke vorm of vormen heeft het ene metaal van de steel, in het gebied waarin de twee metalen zijn samengevloeid, en welke vorm of vormen heeft metaal van de punt in dit gebied? Ter verduidelijking, als aan gewone vla chocoladevla wordt toegevoegd is er een duidelijk scheidingsvlak tussen de twee. Wordt er twee of drie keer geroerd dan zijn beide typen vla nog duidelijke te onderscheiden, ook al zijn ze deels gemixt. De vorm van de ene vla in de andere vla is doorgaans een sliert vorm.
Wanneer het gewone metaal door de samenvloeiing dieper in het metaal van de punt is doorgedrongen, betekent dit dat bij deze spijker de kans bestaat dat de roest van de steel deels kan doordringen in het metaal van de punt, en zo de punt van binnenuit kan laten roesten?
Als dit het geval is waarom is de punt aan de buitenzijde dan vrijwel niet aangetast door de roest?
Hoe wordt de punt van de spijker gefabriceerd?
De kop van de spijker is meer aangetast door de roest dan de punt van de spijker maar heeft nog goed zijn vorm behouden en is minder verroest dan de steel. Is bij de kop hetzelfde metaal en dezelfde fabricage toegepast als bij de punt van de spijker?
Als er voor de punt en de kop van de spijker een ander metaal en/of fabricageproces is gebruikt, wat is hiervan dan de reden?
Kan het zijn dat het minder aangetast zijn van de punt en de kop, door de roest, een bijkomstigheid is van de mogelijkheid dat de punt en de kop zijn vervaardigd van harder metaal dat minder snel roest dan de steel, omdat juist de punt en de kop sterker moeten zijn vanwege de krachten die erop worden uitgeoefend bij het aanbrengen van de spijker?
Is dit hardere metaal ook in de steel van de spijker toegepast?
Is dit hardere metaal door de spijker gemixt, in grove delen samengesmolten of is het als een harde kern aangebracht?
Als dit hardere metaal in de steel is gemixt, of als grove delen zijn samengesmolten, is dan het resultaat van het roesten van de gemixte metalen, dat bij roesten roest schilfers op het oppervlak ontstaan zoals bij deze spijker het geval is?
Als dit hardere metaal als een kern in de steel zit, is deze kern dan zichtbaar geworden op het gedeelte vanaf de kop tot aan het midden, gezien hier vrijwel geen roest schilfers zitten en het oppervlak op dit gedeelte geen brokken roest bevat zoals op het gedeelte vanaf het midden tot de punt?
Hoeveel tijd is er voor nodig om het hardere metaal van de spijker door te laten roesten, ervan uitgaande dat de spijker wordt teruggelegd op zijn vindplaats?
Dit hardere metaal schijnt op een andere manier te roesten, minder roestbrokken en schilfers. Zal dit gedurende het gehele roestproces zo blijven?
Waardoor verloopt het roestproces van dit harde metaal anders dan het gewone metaal vanaf het midden tot aan de punt?
Is door de structuur van het harde metaal, de roest die er bij dit materiaal ontstaat ook dusdanig van structuur dat het harder is vergeleken bij roest die gevormd wordt bij gewoon metaal?
Als dit het geval is, kan deze harde roest er voor zorgen dat een volledig of grotendeels verroeste spijker van hard metaal, met een klauwhamer uit het materiaal getrokken kan worden waarin de spijker zit?
Welke krachten treden er op in een spijker die niet verroest is als de spijker met een klauwhamer eruit wordt getrokken?
Zijn de krachten die in de spijker optreden afhankelijk van de structuur van het metaal dat is gebruikt voor de spijker?
Heeft de manier waarop de spijker is gefabriceerd geresulteerd in deze structuur, is de structuur bijvoorbeeld ontstaan door heet metaal snel af te koelen?
Doorloop de vorige vragen en lees i.p.v. de klauwhamer een knijptang.
Metalen draden voor gewapend beton, of de metalen platen die gebruikt worden op de bouwplaats om werkverkeer overheen te laten rijden, zien er al behoorlijk verroest uit voordat ze überhaupt worden toegepast, en toch behouden ze alle materiaaleigenschappen die benodigd zijn voor de betreffende toepassing. Speelt in deze gevallen hetzelfde mogelijke principe dat hard metaal wel verroest maar dat de eigenschappen van het niet verroeste harde metaal behouden blijven in het verroeste harde metaal?
Of kan het ook het geval zijn dat de roestvorming, bij de stalen draden en de metalen platen, de structuur van het eigenlijke metaal vrijwel niet hebben aangetast maar dat het alleen optisch zo lijkt?
Vindt deze reactie alleen plaats aan de oppervlakte of door het hele metaal?
Als dit het geval is betekend dit dan dat hoe harder het metaal hoe minder roestvorming kan optreden die de materiaaleigenschappen van het harde metaal aantasten en visa versa? Maar ook, dat de roest tot op zekere hoogte de materiaaleigenschappen van het metaal kunnen overnemen, denk aan het uitrekken van een roestige spijker met een klauwhamer?
Is het verschil tussen deze harde metalen en roestvast metaal dat het roestproces in roestvast metaal helemaal niet optreedt?
Is het om cosmetische reden, geen roestkleur, dat voor keukengerei gekozen wordt om dit uit te voeren in roestvast metaal?
Is dit bij spijkers ook het geval?
Bij welke toepassingen verdient het de voorkeur om een spijker toe te passen die mooi blijft, dus zonder dat roestvorming zich laat zien, ook niet na verloop van tijd? Bijvoorbeeld bij particuliere toepassingen en in die situaties waar de roestvorming van de spijker dezelfde kleur heeft als van het materiaal waarin de spijker is ingebracht, maar waar het ook van belang is om de spijkers te zien omdat de spijkers om diverse reden weer moeten worden verwijderd en het zoeken naar de locatie van de spijkers geen tijd mag kosten?
Bij welke toepassingen verdient het de voorkeur om een spijker toe te passen die wel roestvorming vertoont maar waarbij de materiaaleigenschappen van het metaal van de spijker niet worden aangetast?
De spijker is iets boven het midden van de steel licht gebogen. Op wat voor manieren kan deze buiging tot stand worden gebracht?
Welke hulpmiddelen, die gebruikt worden voor het werken met spijkers, kunnen gebruikt worden om deze buiging tot stand te brengen?
Op welke manier is van de spijker af te lezen dat deze hulpmiddelen zijn gebruikt?
Zijn de sporen nog terug te vinden nadat de spijker is verroest?
Als de hulpmiddelen interne sporen nalaten in de spijker, bijvoorbeeld samengedrukt metaal, zijn deze sporen dan nog terug te vinden in de roest die is ontstaan nadat de spijker tot het binnenste is verroest?
Kan de structuur van de roest, op het punt waar de spijker is verbogen, ook worden teruggevonden in een spijker die niet is verbogen maar wel is verroest?
Welke krachten treden er op in het metaal van de spijker wanneer de spijker niet is aangebracht, maar bijvoorbeeld gewoon al die tijd op tafel ligt en de roest al diep in het materiaal is gevorderd?
Ongeacht of er hulpmiddelen worden gebruikt, welke krachten ter hoogte van de buiging dienen er op te treden om een buiging zoals bij deze spijker het geval is te laten ontstaan?
Zullen deze krachten qua grootte minder sterk hoeven te zijn wanneer de diameter van de spijker kleiner is?
Zullen deze krachten qua grootte minder sterk hoeven te zijn wanneer op de plek in de buiging, waar drukspanningen in het metaal op treden als het metaal minder sterk is geworden, doordat het deels is aangetast door roest?
Welke roeststructuur dient er in het gedeelte van de buiging, waar het metaal wordt samengedrukt, aanwezig te zijn? En welke roeststructuur dient er aan de buitenzijde van de buiging aanwezig te zijn om de spijker te doen laten buigen, zoals bij deze spijker het geval is? Om deze vraag te beantwoorden dient eerst bepaald te worden of het mogelijk is dat roest een bepaalde spanning in het met metaal teweeg kan brengen of dat er reeds spanningen in het metaal aanwezig zijn voordat de spijker gaat roesten.
In welke andere toepassingen vindt het behoorlijk verroesten van het metaal, dat is toegepast bij de spijker, onder statische omstandigheden plaats?
Zijn bij deze toepassingen voorbeelden bekend waarbij roestvorming heeft geleid tot het optreden van spanningen in het metaal, die er bij het niet-verroeste metaal nog niet aanwezig waren?
Is het altijd één type spanning die opstreed in het metaal als deze behoorlijk is verroest of zijn er bijvoorbeeld grote en kleine spanningen?
Komt het type spanning dat ontstaat altijd voort uit dezelfde type roeststructuur of brengt elke roeststructuur een eigen type spanning in het materiaal teweeg?
Verandert de structuur van de roest al naar gelang het metaal van de spijker begint te roesten, tot en met het moment dat het metaal volledig is verroest?
Wanneer elke roeststructuur zijn eigen spanningen in de spijker teweegbrengt, op welke manier is dan te achterhalen welke roeststructuur de grootste spanningen teweegbrengt of waarbij de grootste spanningsverschillen optreden?
Als de buiging in de spijker is veroorzaakt door het roesten van het metaal, waarom is dan alleen deze plek op de steel van de spijker gebogen en de rest van de spijker niet?
Kan het zijn dat de spanning op het buigpunt van de spijker dermate groter is dan de spanningen die elders in de spijker worden veroorzaakt door roest, dat deze kleinere spanningen niet instaat zijn om de spijker elders te doen laten buigen?
It is possible to continue on this subject but for now it ends here.
- The purpose of this contemplation is to demonstrate my ability to contemplate on things that almost have nothing to go on.